پرسش :

اگر امر به معروف و نهی از منکر باعث اخراج از دانشگاه بشود، چه حکمی داره؟


پاسخ :
همه مراجع تقلید: به طور کلی اگر خوف دارد که در صورت اقدام به امر به معروف و نهی از منکر ضرر قابل توجهی متوجه او شود، انجام آن واجب نیست.[1]
 
تبصره 1: چنانچه بتواند و مفسده و ضرر نداشته باشد، لازم است از طرق غیر مستقیم اقدام نماید.
 
تبصره 2: اگر منکر از کارهایی باشد که شارع مقدّس هرگز به وقوع آن راضی نیست باید در راه آن، ضررها و دشواری ها را تحمّل نمود، و امر به معروف کرد. به طور کلّی در این گونه موارد، ضرری که متوجّه فرد یا مسلمانان دیگر می شود، با خوبی و بدی آن عمل (معروفی که ترک یا منکری که انجام می شود)، از نظر درصد احتمال و اهمیت مورد آن، مقایسه و بررسی می گردد و گاهی در صورت ضرر هم، وظیفه امر به معروف و نهی از منکر ساقط نمی شود.
 
پی نوشت:
[1]. خامنه‌ ای، اجوبة الاستفتائات، س 1059؛ مکارم، استفتائات، ج 1، س 1157؛ صافی، 300 پرسش، ج 1، س 195؛ امام، توضیح المسائل، م 2791؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2211؛ بهجت، توضیح المسائل، م 1608؛ فاضل، توضیح المسائل، م 2124؛ نوری، توضیح المسائل، م 2789.

منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵.